ADHIKU
CILIK
Dening
: Dyand
W
Nama : Kholifah Endareta Nur Umaya
Kelas : XII IPS 3
No
Abs : 16
Babak
1
Sawijining dino isuk-isuk nang kantor aku
wes bengkerengan karo sekuriti pungkasane ana tas e peserta sing ilang sak wis
e iku aku muleh rung tekan omah wes dipapag Pak Slamet tukang becak sing
janggol ana pucuk gang omahku.
Pak
Slamet : “Har, adhimu maeng
mlayu ngulon ora klamben, wuda blejet mung nganggo sepatu komplit karo kaos
kaki”
Har : “ Ngulon? Nyang ngendi
parake, lik?”
Pak
Slamet : “Wah, embuh. Maeng ya
kober tak gusah bali melbu gang. Coba ta golekana ngulon,” (aloke karo mancal
becak)
(Har
Mlenggong Atine ra karuan)
Babak
2
Sepedah motor langsung tak gas ngulon,
saurute dalan tak jingglengi siji-siji pawongan
Har : “Mas weruh adhiku lewat
kene ora?”
Mas
Gani : “Aku lagi wae muleh
kerjo, durung suwe olehku lungguh kene”
Yu
Milah : “Maeng ning wis rada
suwe pancenan liwat kene. Mlayu tanpa awer-awer, ning mergo aku wadon ora wani
menggak” (yu milah nyauti saka jero warung)
Pak
Sardi :
“Aku maeng weruh adhimu nyabrang jembatan ngidul nyedaki rel sepur, sisipan
karo aku, coba ndang tututana” (aloke pak sardi sing lagi njagang sepeda)
Har : “Adoh eram Pak Sardi’’
Pak
Sardi : “Iya wae, adhimu kuwi
sikile dawa jangkahe amba, aja mlayu, mlaku wae yo cepet kok”
Mas
Gani : “Gage tututana, selak
saya adoh”
Har : “Iyo Mas, Suwun Pak
Sardi”
Babak
3
Sepedha tak geber rada banter nyedaki rel
sepur
Har : “Pak semerep lare jaler
boten klamben mlajar mriki”
Tukang
Becak : “Oh, sing pawongane dhuwur
maeng ta mas?”
Har : “ Nggeh Pak (karo
manthuk)
Tukang
Becak : “Mlayu rono mas nang mburine
gudang-gudang maeng nang kene diburak wong-wong”
Har : “Nggeh pun pak
matursuwun pawartosipun”
Babak
4
Jam 10 bengi aku bali durung nganti nemoke
adhiku, nanging aku isih kober telpon marang kancaku, sopo ngerti ono sing
weruhi adhiku. Let sadhela bisa merem kahanan wes padhang. Amcasku arep
nggoleki adhiku.
Har : “ Bapak kula badhe
mboten mlebet kerjo mergi badhe madosi adhik rumiyin”
Bapak : “Ogak usah Har,
aku ae tak sing goleki
Har : “Kula mboten tego
kalian bapak, bapak sampun sepuh, mangke menawi wonten napa-napa kalihan bapak”
Let sadhelo danang lewat ngarep omah
Har : “Nang mreneo, arep
menyang ngendi?”
Danang : “Mbalek e klambine Agus Mas
Har, ono opo to Mas Har?’’
Har : “Ngene lo nang aku arep
jaluk tulung, sampean gelem gak baturi bapak nggoleki adhiku”
Danang : “Iyo Mas Har, mengko bapak
tak kancanane”
Babak
5
Olehku nyambut gawe ora jenak
sedhela-sedhela ngingeti hape, menawa danang kabar-kabar lek adhiku wes temu,
ning nganti aku muleh kerjo durung enek kabar. Angkahku arep nyusul, ketungka
tekane Bu Parti tangga ngarep omah
Bu
Parti : “Kowe ki karepmu
piye? Mosok ora eling nalika sore rong dino sedurunge ibukmu seda kae rak
titipi dhuwit, tak kon menenhne ibumu para mok wehne?”
Har : “Yatra”
Bu
Parti : “Loh, piye ta genah
e kowe sing nampani lan nyanggupi mengko diwehne ibune. Ora kok wehne ya? Ngene
iki dhek wigenanae aku dilabrak adhimu, karo nggawa bukune ibumu, ngarani aku
durung nyaur utang. Ya aku ra trimo pancen aku wes nyaur, kowe iki pancen diyan
dhuwit kok, titenono ya!”
(Har
meneng njekitep)
Babak
6
Sakwise aku dilabrak Bu Parti aku langsung
kelingan aku moro nang omah goleki bukune ibu sing nang bupet tak deleng jeneng
e Bu parti sing urung dicawang, aku rumangsa luput marang Bu Parti. Let sedhelo
hapeku muni gage tak angkat saka danang
Har : “Piye Nang? Kowe nang
ngendi iku?” (takonku ora srantan)
Danang : “Nang rumah sakit iki Mas”
Har : “Dadi adhiku saiki ana
rumah sakit”
Danang : “Ora Mas, iki bapake sampeyan
maeng sak wis e mangan ana warung ujug-ujug ambruk. Sujune cedhak rumah sakit.
Tak gawa mrene jarene dokter e kena stroke nganti saiki durung sadar. Sampeyan
gage mrene Mas, ki perawate bola bali takon ngenani administrasi aku bingung
jawabane” (suarane danang sajak gupuh)
Har : “Iyo Nang mari iki aku
mrono”
(Aku langsung lemes, nangis entuk kabar tekan
danang).
Tamat
Tidak ada komentar:
Posting Komentar